Pomoc dla osób usamodzielnianych na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej Osoba opuszczająca, po osiągnięciu pełnoletności, rodzinę zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną, zostaje objęta pomocą mającą na celu jej usamodzielnienie. Rodzaje pomocy: Finansowa.

• kontynuowanie nauki - (wniosek o przyznanie pomocy na kontynuowanie nauki osoba usamodzielniana składa w powiecie właściwym ze względu na miejsce zamieszkania przed umieszczeniem w pieczy zastępczej)
• usamodzielnienie - (wniosek o przyznanie pomocy na usamodzielnienie osoba usamodzielniana składa w powiecie właściwym ze względu na miejsce zamieszkania przed umieszczeniem w pieczy zastępczej)
• zagospodarowanie - (wniosek o przyznanie pomocy na zagospodarowanie osoba usamodzielniana składa w powiecie właściwym ze względu na miejsce osiedlenia się osoby usamodzielnianej)

Pomoc pozafinansowa.

• w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych - (wniosek o przyznanie pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych osoba usamodzielniana składa w powiecie właściwym ze względu na miejsce osiedlenia się osoby usamodzielnianej).
• w podjęciu zatrudnienia - (wniosek o przyznanie pomocy w uzyskaniu zatrudnienia osoba usamodzielniana składa w powiecie właściwym ze względu na miejsce osiedlenia się osoby usamodzielnianej).

  Warunkiem uzyskania pomocy jest: - umieszczenie w pieczy nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu; Pomoc na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie oraz na zagospodarowanie jest przyznawana osobie usamodzielnianej, która przebywała w pieczy zastępczej przez okres co najmniej:

• 3 lata - w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą spokrewnioną;
• rok - w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą niezawodową, rodzinę zastępczą zawodową, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną;
• Do okresów pobytu w pieczy zastępczej wlicza się również okresy pobytu w domu pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, domu dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży oraz w schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii, zapewniającym całodobową opiekę, i młodzieżowym ośrodku wychowawczym, jeżeli orzeczenie sądu o umieszczeniu w pieczy zastępczej nie zostało uchylone;

- złożenie wniosku przez osobę usamodzielnianą; - posiadanie zatwierdzonego indywidualnego programu usamodzielnienia, określającego w szczególności:

• zakres współdziałania osoby usamodzielnianej z opiekunem usamodzielnienia,
• sposób uzyskania przez osobę usamodzielnianą wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych, 
• omocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych,
• w podjęciu przez osobę usamodzielnianą zatrudnienia.

Proces usamodzielnienia rozpoczyna się na rok przed osiągnięciem pełnoletności przez osobę usamodzielnianą i w zależności od sytuacji życiowej wychowanka, może trwać najpóźniej do momentu osiągnięcia przez osobę usamodzielnianą 26 roku życia. Osoba usamodzielniana co najmniej na rok przed osiągnięciem przez nią pełnoletności wskazuje osobę, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby. Opiekunem usamodzielnienia może być:

• pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie,
• osoba będąca w placówce opiekuńczo-wychowawczej albo regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej wychowawcą lub psychologiem,
• inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą

Osoba wskazana na opiekuna usamodzielnienia musi być zaakceptowana przez kierownika/dyrektora powiatowego centrum pomocy rodzinie. Indywidualny program usamodzielnienia jest opracowywany przez osobę usamodzielnianą wspólnie z opiekunem usamodzielnienia co najmniej na miesiąc przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności, a następnie jest zatwierdzany przez kierownika/dyrektora powiatowego centrum pomocy rodzinie. Zmiany w indywidualnym programie usamodzielnienia może dokonać osoba usamodzielniana wspólnie z opiekunem usamodzielnienia w przypadku zmiany sytuacji życiowej tej osoby. Zmiany programu wymagają zatwierdzenia przez kierownika/dyrektora powiatowego centrum pomocy rodzinie. Po zakończeniu realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia osoba usamodzielniana wraz z opiekunem usamodzielnienia i kierownikiem/dyrektorem powiatowego centrum pomocy rodzinie dokonują oceny końcowej procesu usamodzielnienia. W szczególnie uzasadnionych przypadkach pomoc na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie może być przyznana osobie usamodzielnianej, której indywidualny program usamodzielnienia został zatwierdzony po terminie wskazanym powyżej. Pomoc na kontynuowanie nauki przyznaje się osobie usamodzielnianej, jeżeli kontynuuje naukę:

• szkole,
• w zakładzie kształcenia nauczycieli,
• w uczelni,
• na kursach, jeśli ich ukończenie jest zgodne z indywidualnym programem usamodzielnienia,
• u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego.

Pomoc na kontynuowanie nauki przyznaje się na czas nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 25 roku życia.  Pomoc przysługuje w czasie trwania odpowiednio roku szkolnego, roku akademickiego, kursu albo przygotowania zawodowego. Pomoc na kontynuowanie nauki nie przysługuje w przypadku, gdy osoba usamodzielniana:

• kontynuuje naukę w szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub uczelni, która zapewnia nieodpłatną naukę i nieodpłatne pełne utrzymanie,
• bez uzasadnionych powodów zmieniła trzykrotnie, na tym samym poziomie kształcenia, szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub uczelnię, kurs lub przygotowanie do wykonywania zawodu,
• została umieszczona w zakładzie karnym.

Pomoc na kontynuowanie nauki można zawiesić w przypadku, gdy:

• w trakcie kształcenia w zakładzie kształcenia nauczycieli lub w uczelni osoba usamodzielniana przebywa na urlopie od zajęć,
• osoba usamodzielniana nie realizuje indywidualnego programu usamodzielnienia.
• opuszczenia pieczy zastępczej.

Pomoc na usamodzielnienie może zostać wypłacona, w zależności od ustaleń indywidualnego programu usamodzielniania, jednorazowo lub w ratach, nie później jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26 roku życia.

W przypadku gdy osoba usamodzielniana otrzymuje pomoc na kontynuowanie nauki, pomoc na usamodzielnienie jest wypłacana po zakończeniu pobierania pomocy na kontynuowanie nauki.

W uzasadnionych przypadkach pomoc na usamodzielnienie może zostać wypłacona w trakcie wypłacania pomocy na kontynuowanie nauki.

Od dnia 01.06.2024 r. wysokość pomocy na kontynuowanie nauki wynosi 759,00 zł miesięcznie.

Uzyskanie pomocy na usamodzielnienie.

Pomoc na usamodzielnienie wypłacana jest jednorazowo, nie później niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26 roku życia, w wysokości nie niższej niż:

-9.991,00 zł – jeżeli osoba usamodzielniana przebywała w pieczy zastępczej przez okres powyżej 3 lat;

-4.998,00 zł – jeżeli osoba usamodzielniana przebywała w pieczy zastępczej przez okres od 2 lat do 3 lat;

- 2.500,00 zł – jeżeli osoba usamodzielniana przebywała w pieczy zastępczej przez okres poniżej 2 lat, nie krócej jednak niż przez okres roku.

Uzyskanie pomocy na zagospodarowanie.

Pomoc na zagospodarowanie jest wypłacana jednorazowo, nie później niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26 roku życia, w wysokości nie niższej niż 2.272,00 zł. 

W przypadku osoby legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności w wysokości nie niższej niż 4.542,00 zł. 

Pomoc na zagospodarowanie może być przyznana w formie rzeczowej. Przyznania pomocy na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie lub na zagospodarowanie można odmówić w przypadku, gdy:

• istnieje uzasadnione przypuszczenie, że pomoc zostanie wykorzystana niezgodnie z celem, na jaki zostanie przyznana,
• osoba usamodzielniana przed osiągnięciem pełnoletności opuściła samowolnie pieczę zastępczą,
• osoba usamodzielniana porzuciła naukę umożliwiającą jej przygotowanie zawodowe i nie podejmuje zatrudnienia,
• stosunek pracy z osobą usamodzielnianą został rozwiązany bez wypowiedzenia z winy pracownika,
• osoba usamodzielniana bez uzasadnionej przyczyny uchyla się od podjęcia proponowanego jej zatrudnienia,
• osoba usamodzielniana została skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.

Pomoc dla osób usamodzielnianych na podstawie ustawy o pomocy społecznej Z pomocy może skorzystać osoba pełnoletnia opuszczająca:

• dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
• dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży,
• schronisko dla nieletnich,
• zakład poprawczy,
• specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy,
• specjalny ośrodek wychowawczy,
• młodzieżowy ośrodek socjoterapii zapewniający całodobową opiekę,
• młodzieżowy ośrodek wychowawczy.

Pomoc przysługuje osobom przebywającym w ww. instytucjach na podstawie orzeczenia sądu i przebywającym tam co najmniej rok, osoba usamodzielniana powinna być zdolna do samodzielnej egzystencji i nie ukończyła 25 roku życia. Formy pomocy:

• pieniężna na usamodzielnienie,
• pieniężna na kontynuowanie nauki,
• w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkanie chronione,
• w uzyskaniu zatrudnienia,
• na zagospodarowanie – w formie rzeczowej.

Aby skorzystać z w/w form pomocy niezbędne są:

• posiadanie opiekuna usamodzielnienia, który wyznaczony jest na co najmniej 2 miesiące przed osiągnięciem 18 roku życia,
• posiadanie zatwierdzonego indywidualnego programu usamodzielnienia (IPU) na co najmniej 1 miesiąc przed osiągnięciem 18 roku życia,
• wniosek o pomoc. 

Poniżej przedstawiamy szczegółowe informacje dotyczące form pomocy i warunków ich uzyskania.

1. Pomoc przysługuje osobie usamodzielnianej, w przypadku, gdy skierowanie na pobyt całodobowy do domu pomocy społecznej, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, specjalnego ośrodka wychowawczego albo młodzieżowego ośrodka socjoterapii zapewniającego całodobową opiekę nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu.

2. Pomoc pieniężna na usamodzielnienie i pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki przysługuje osobie, która przebywała w domu pomocy społecznej, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii zapewniającym całodobową opiekę albo młodzieżowym ośrodku wychowawczym co najmniej rok.

3. Pomoc przysługuje osobie usamodzielnianej opuszczającej dom pomocy społecznej, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy albo specjalny ośrodek wychowawczy w przypadku, gdy osoba ta jest zdolna do samodzielnej egzystencji.

4. Pomoc przysługuje osobie opuszczającej dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, jeżeli bezpośrednio przed przyjęciem do takiego domu przebywała co najmniej rok w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka, placówce opiekuńczo-wychowawczej, regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej, w domu pomocy społecznej, w schronisku dla nieletnich, w zakładzie poprawczym, w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, w specjalnym ośrodku wychowawczym, w młodzieżowym ośrodku socjoterapii zapewniającym całodobową opiekę albo w młodzieżowym ośrodku wychowawczym.

5. Warunkiem uzyskania pomocy, jest zobowiązanie się osoby usamodzielnianej do realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia, opracowanego wspólnie z opiekunem usamodzielnienia, zatwierdzonego przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie.

6. W realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia osobę usamodzielnianą wspiera opiekun usamodzielnienia, którym może być pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie, wychowawca, psycholog lub pracownik socjalny domu pomocy społecznej, schroniska dla nieletnich, zakładu poprawczego, specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, specjalnego ośrodka wychowawczego, młodzieżowego ośrodka socjoterapii zapewniającego całodobową opiekę, młodzieżowego ośrodka wychowawczego, albo inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą.

Pomoc na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.
1. Wysokość pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki i pomocy pieniężnej na usamodzielnienie oraz wartość pomocy na zagospodarowanie w formie rzeczowej ustala się od kwoty 1.837,00 zł, zwanej dalej „podstawą".

2. Pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki w wysokości 30% podstawy miesięcznie przysługuje osobie usamodzielnianej kontynuującej naukę w szkole podstawowej, szkole ponadpodstawowej, szkole wyższej, na kursach, jeśli ich ukończenie jest zgodne z indywidualnym programem usamodzielnienia, w zakładzie kształcenia nauczycieli lub u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego.

3. Pomoc, o której mowa przyznaje się na czas nauki, do czasu jej ukończenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 25 lat.

4. Pomoc pieniężna na usamodzielnienie i pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki przysługuje osobie usamodzielnianej: 1) samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza 200% kwoty kryterium dochodowego na osobę samotnie gospodarującą (1.552,00 zł) 2) w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza 200% kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie (1.200,00 zł).

5. W przypadku, gdy osoba usamodzielniana kontynuuje naukę, pomoc pieniężną na usamodzielnienie wypłaca się po ukończeniu nauki. W uzasadnionych przypadkach starosta może wypłacić pomoc pieniężną na usamodzielnienie w trakcie trwania nauki.

Wysokość pomocy pieniężnej na usamodzielnienie.

Dla osoby usamodzielnianej opuszczającej dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie lub dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży ustala się w kwocie odpowiadającej:

• 400% podstawy, o której mowa w art.89 ust.1 ustawy, zwanej dalej „podstawą” – w przypadku, gdy osoba usamodzielniana opuszcza dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży;
• 400% podstawy – w przypadku, gdy osoba usamodzielniana przebywała w domu pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie przez okres powyżej trzech lat;
• 200% podstawy – w przypadku, gdy osoba usamodzielniana przebywała w domu pomocy społecznej dla dzieci młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie przez okres powyżej dwóch lat do trzech lat;
• 100% podstawy – w przypadku, gdy osoba usamodzielniana przebywała w domu pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie przez okres od roku do dwóch lat.

Dla osoby usamodzielnianej opuszczającej okręgowy ośrodek wychowawczy, zakład poprawczy, schronisko dla nieletnich, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek socjoterapii zapewniający całodobową opiekę lub młodzieżowy ośrodek wychowawczy ustala się w kwocie odpowiadającej:

• 300% podstawy – w przypadku, gdy osoba usamodzielniana przebywała w okręgowym ośrodku wychowawczym, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii zapewniającym całodobową opiekę lub młodzieżowym ośrodku wychowawczym przez okres powyżej trzech lat;
• 200% podstawy – w przypadku, gdy osoba usamodzielniana przebywała w okręgowym ośrodku wychowawczym, schronisku dla nieletnich, zakładzie popraw-czym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii zapewniającym całodobową opiekę lub młodzieżowym ośrodku wychowawczym przez okres powyżej dwóch lat do trzech lat;
• 100% podstawy – w przypadku, gdy osoba usamodzielniana przebywała w okręgowym ośrodku wychowawczym, schronisku dla nieletnich, zakładzie popraw-czym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii zapewniającym całodobową opiekę lub młodzieżowym ośrodku wychowawczym przez okres od roku do dwóch lat.

Odmowa przyznania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i na kontynuowanie nauki w przypadku, gdy:

• istnieje uzasadnione przypuszczenie, że pomoc pieniężna zostanie wykorzystana niezgodnie z celem, na jaki została przyznana;
• osoba usamodzielniana, przed osiągnięciem pełnoletności, opuściła samowolnie dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży lub schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek socjoterapii zapewniający całodobową opiekę lub młodzieżowy ośrodek wychowawczy;
• osoba usamodzielniana porzuci naukę umożliwiającą jej przygotowanie zawodowe inie podejmie zatrudnienia;
• osoba usamodzielniana porzuci pracę i uchyla się od podjęcia proponowanego jej zatrudnienia;
• osoba usamodzielniana została skazana prawomocnym wyrokiem za popełnienie przestępstwa z winy umyślnej.

Można zawiesić pomoc pieniężną na usamodzielnienie i pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki w przypadku, gdy:

• wystąpiły szczególne okoliczności związane z tokiem nauki, stanem zdrowia lub zdarzeniem losowym dotyczącym osoby usamodzielnianej;
• nastąpiła przerwa w kontynuowaniu nauki przez osobę usamodzielnianą w okresie między ukończeniem przez nią szkoły niższego stopnia a rozpoczęciem nauki w szkole wyższego stopnia,
• stwierdzi się marnotrawienie przyznanej pomocy, osoba usamodzielniana nie realizuje programu usamodzielnienia.
• przeciwko osobie usamodzielnianej wszczęto postępowanie karne o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

Zawieszenie pomocy może nastąpić na okres nie dłuższy niż rok. Zaprzestaje się udzielać pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki w przypadku, gdy osoba usamodzielniana:

• kontynuuje naukę w szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej, która zapewnia nieodpłatną naukę i nieodpłatne pełne utrzymanie
• bez uzasadnionych powodów zmieniła trzykrotnie na tym samym poziomie kształcenia w/w szkołę lub szkołę wyższą.

Pomoc na zagospodarowanie. Wartość pomocy jestnie wyższa niż 300% podstawy, dla osoby niepełnosprawnej w stopniu umiarkowanym lub znacznym jest równowartością 300% podstawy. W skład pomocy na zagospodarowaniemogą wchodzić:

• materiały niezbędne do przeprowadzenia remontu i wyposażenia mieszkania;
• niezbędne urządzenia domowe;
• pomoce naukowe;
• sprzęt rehabilitacyjny;
• sprzęt, który może służyć do podjęcia zatrudnienia.

Warunkiem przyznania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki jest:

• wskazanie przez osobę usamodzielnianą co najmniej na dwa miesiące przed osiągnięciem przez nią pełnoletności danych osobowych obejmujących: imię, nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres kontaktowy osoby, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia, oraz przedstawienie pisemnej zgody tej osoby;
• złożenie indywidualnego programu usamodzielnienia;
• złożenie wniosku o przyznanie pomocy;
• opiekun daje rękojmię należytego wykonaniapowierzonych mu zadań;
• pisemna deklaracja osoby usamodzielnianej, zawarta w indywidualnym programie usamodzielnienia,że pomoc ta będzie przeznaczona na zaspokojenie ważnej życiowej potrzeby osoby usamodzielnianej, w szczególności na: 
  • polepszenie warunków mieszkaniowych,
  • stworzenie warunków do działalności zarobkowej, w tym podniesienie kwalifikacji zawodowych;
• dodatkowym warunkiem przyznania pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki jest: 
  • określenie w indywidualnym programie usamodzielnienia planu nauki;
  • przedłożenie na początku każdego semestru zaświadczenia stwierdzającego kontynuowanie nauki w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej.

Do zadań opiekuna usamodzielnienia należy:

• zaznajomienie się z dokumentacją i drogą życiową osoby usamodzielnianej;
• opracowanie i modyfikowanie wspólnie z osobą usamodzielnianą indywidualnego programu usamodzielnienia;
• współpraca z rodziną osoby usamodzielnianej oraz ze środowiskiem lokalnym, zwłaszcza ze szkołą oraz gminą;
• opiniowanie wniosku o pomoc pieniężną na usamodzielnienie i pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki.

Indywidualny program usamodzielnienia. przygotowuje osoba usamodzielniana wraz z opiekunem usamodzielnienia przy współpracy właściwego do przyznania pomocy kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinieco najmniej na miesiąc przed osiągnięciem pełnoletności, biorąc pod uwagę sposób i formy:

• współdziałania i wspierania osoby usamodzielnianej w kontaktach z rodziną i środowiskiem;
• uzyskania wykształcenia zgodnego z możliwościami i aspiracjami osoby usamodzielnianej;
• uzyskania kwalifikacji zawodowych;
• pomocy w ustaleniu uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego;
• osiedlenia się osoby usamodzielnianej w powiecie innym niż miejsce zamieszkania przed umieszczeniem w placówce;
• pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym przez:
• umożliwienie zamieszkania w mieszkaniu chronionym przez czas określony,
• całkowite lub częściowe pokrycie wydatków związanych z wynajmem pokoju,
• ułatwienie uzyskania mieszkania socjalnego z zasobów gminy,
• umożliwienie osobie usamodzielnianej uczącej się w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej lub ponadpodstawowej zamieszkania, w bursie lub internacie do czasu ukończenia nauki,
• całkowite lub częściowe pokrycie osobie usamodzielnianej, studiującej w szkole wyższej wydatków związanych z mieszkaniem;
• podjęcia zatrudnienia;
• pomoc w uzyskaniu przysługujących świadczeń.

Indywidualny program usamodzielnienia staje się podstawą przyznania świadczeń na usamodzielnienie z dniem podpisania go przez osobę usamodzielnianą, opiekuna usamodzielnienia oraz kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie.